Mijn BijVrouw

Lang leve polygamie 

Mijn (Bij)Vrouw is een liefdevolle zedenthriller over polygamie in de Caribische samenleving. Hier is het hebben van een bijvrouw gebruikelijk, terwijl er tegelijkertijd een taboe op rust.

De voorstelling is gebaseerd op een waargebeurd Nederlands (!) verhaal waarin een binnenvrouw de baby van de bijvrouw adopteert en breekt met het cliché van de passieve binnenvrouw die haar man zijn gang laat gaan, ondanks haar verdriet over de situatie.

Mijn (Bij)Vrouw gaat in universele zin over de vernietigende kracht van liefde en over de uiterste consequentie van een teveel aan verlangens en verdriet.

Nederland is het enige land ter wereld dat adverteert met ‘second love’. Toch vinden wij het hebben van meerdere vrouwen abnormaal en veroordelen anderen, zoals Caribische mannen, die naast hun officiële echtgenote nog andere vrouwen hebben. Maar is het hebben van een bijvrouw echt zo vreemd? Is de bijvrouw in de Cariben wel zonder taboe? En zijn wij wel in staat om met meerdere mensen tegelijkertijd een liefdesverhouding te hebben, want is monogamie nature of nurture? 

Sambo gebruikt voor Mijn (Bij)Vrouw een waargebeurd Nederlands verhaal waarin een onvruchtbare vrouw ontdekte dat haar echtgenoot er een tweede vrouw erop nahield. De minnares kreeg een kind van hem. De vrouw stelde aan haar man en zijn buitenvrouw voor om het kind te adopteren. Zo konden zij en haar man het gezin vormen dat ze altijd hadden gewenst.